[ฅนสองเล]

ที่มา สมาคมหนังสือพิมพ์ภาคใต้แห่งประเทศไทย www.pastnews.org

วันนี้สถานการณ์การค้าน้ำมันเถื่อนที่จังหวัดชายแดนภาคใต้ไม่ใช่เรื่องธรรมดาอีกต่อไป เพราะ พื้นที่การจำหน่ายน้ำมันเถื่อนไม่ได้จำกัดอยู่ที่พื้นที่อำเภอแนวชายแดนเหมือนในอดีต แต่มีการขยายพื้นที่จำหน่ายน้ำมันเถื่อนใน 14 จังหวัดภาคใต้ และบางส่วนถูกนำเข้าไปจำหน่ายในจังหวัดภาคกลาง รวมทั้งกรุงเทพมหานคร

จากการใช้วิธีการลักลอบโดยกองทัพมด และใช้รถดัดแปลงถังน้ามันที่มีความจุ 400-500 ลิตร มาเป็นรถแทงค์เกอร์จำนวน 3,000 ลิตร และจากจำนวนรถดัดแปลงไม่ถึง 100 คัน ต่อจังหวัด กลายเป็น 1,000 คัน ต่อจังหวัด และแต่ละคันสามารถผ่านเข้า-ออก ระหว่างชายแดนไทย-มาเลเซีย โดยผ่านช่องทางศุลกากร คันละ 4-5 เที่ยว ต่อวัน

ในส่วนการค้าทางทะเลนั้น วันนี้ทะเลอ่าวไทยมีเรือบรรทุกน้ำมันเถื่อนกว่า 500 ลำ ครึ่งหนึ่งเป็นของนักการเมืองระดับชาติ และนักการเมืองท้องถิ่น ครึ่งหนึ่งเป็นของนายทุนที่อิงแอบอยู่กับนักการเมืองและเจ้าหน้าที่รัฐ มีท่าเรือขนถ่ายน้ำมันเถื่อน  ตั้งแต่จังหวัดนราธิวาส ปัตตานี สงขลา และ นครศรีธรรมราช กว่า 100 แห่ง มีรถบรรทุกน้ำมันตั้งแต่ 6 ล้อ ถึง 10 ล้อ และ 22 ล้อ ที่อยู่ในเครือข่ายกว่า 200 คัน

แต่ละวัน แต่ละคืน จะมีน้ำมันเถื่อนถูกนำข้ามาจากประเทศมาเลเซียทางบกผ่านช่องทางศุลกากรที่ ต.สำนักขาม และ ต.ปาดังเบซาร์ อ.สะเดา และ ต.ประกอบ อ.นาทวี จ.สงขลา ไม่ต่ำกว่าวันละ 500,000 ลิตร และที่นำเข้าทางเรือใน จ.สงขลา ไม่ต่ำกว่า 2,000,000 ลิตร ต่อวัน

เช่นเดียวกับน้ำมันเถื่อนที่ผ่านช่องทางศุลกากร ต.วังประจัน อ.ควนโดน จ.สตูล และนำมาเก็บไว้ในโกดังแนวชายแดนบ้านวังประจันไม่ต่ำกว่าวันละ 500,000 ลิตร และถูกนำเข้าทางเรือด้านทะเลอันดามัน อ.เมือง อ.ละงู และ อ.ทุ่งหว้า จ.สตูล อีกไม่ต่ำกว่า 1 ล้านลิตร ต่อวัน

และที่ผ่านทาง อ.สุไหงโก-ลก อ.ตากใบ และ อ.แว้ง ซึ่งที่ อ.สุไหงโก-ลก นั้น ผ่านทางช่องทางด่านศุลกากร และผ่านทางแม่น้ำสุไหงโก-ลก วันละไม่ต่ำกว่า 1,000,000 ลิตร น้ำมันเหล่านี้เมื่อนำมารวมกันแล้ว จะมีตัวเลขการลักลอบค้าน้ำมันเถื่อนวันละไม่ต่ำกว่า 4,000,000 ลิตร ซึ่งเป็นน้ำมันเบนซินครึ่งหนึ่ง ส่วนที่เหลือเป็นน้ำมันดีเซล นั่นแสดงว่า มีการค้าน้ำมันเถื่อนวันละ 100 กว่าล้านบาท ถ้าคิดราคาน้ำมันเป็นเงินไทย และใน 100 กว่าล้านบาท นั้น รัฐต้องขาดรายได้ที่เป็นภาษีของประเทศไปไม่ต่ำกว่า 20 ล้านบาท ต่อวัน เลยทีเดียว

ส่วนที่เป็นเรื่องที่สำคัญกว่าการขาดรายได้ที่เป็นภาษีของประเทศ คือ กอ.รมน.ภาค 4 ส่วนหน้า โดย พล.ท.อุดมชัย ธรรมสาโรรัชต์ แม่ทัพภาคที่ 4 และ ผอ.กอ.รมน.ภาค 4 ส่วนหน้า มีการระบุชัดเจนว่า ขบวนการค้าน้ำมันเถื่อนเป็นขบวนการเดียวกับขบวนการค้ายาเสพติดและอาวุธสงครามในจังหวัดชายแดนภาคใต้ และที่สำคัญยิ่งกว่าอยู่ที่มีการพบหลักฐานที่ชัดเจนว่า เงินจากการค้าน้ำมันเถื่อนส่วนหนึ่งถูกส่งให้กับ ?อาร์เคเค? หรือ ขบวนการแบ่งแยกดินแดน ?บีอาร์เอ็นฯ? เพื่อใช้ในการการก่อการร้ายในพื้นที่จังหวัดชายแดนภาคใต้

คำถามก็คือ เจ้าหน้าที่ ?ศุลกากร? เจ้าหน้าที่ ?สรรพสามิต? และ เจ้าหน้าที่ ?ตำรวจ? ในพื้นที่ต่างๆ ที่ขบวนการนำมันเถื่อนนำน้ำมันออกจากประเทศมาเลเซีย น้ำมันจากเรือขึ้นที่ท่าเทียบเรือเพื่อขึ้นฝั่ง และ ตามเส้นทางบนถนนหลวง ที่ขบวนการต้องขับรถบรรทุกน้ำมันเถื่อนไปส่งให้กับลูกค้า หายไปไหนหมด จึงไม่สามารถจับกุมน้ำมันเถื่อนเหล่านี้ได้

จนต้องใช้กำลังทหารของ ?กอ.รมน.ภาค 4 ส่วนหน้า? และใช้เจ้าหน้าที่ ?ดีเอสไอ? ทำการจับกุม ทั้งที่เส้นทางนำเข้าน้ำมันเถื่อนทางบกนั้น 80 เปอร์เซ็นต์ ผ่านทางช่องทางของศุลกากร และประตูเข้า-ออก ระหว่างประเทศ ไม่ว่าเป็นที่ด่านพรมแดน ต.สำนักขาม และ ด่านพรมแดนปาดังเบซาร์ อ.สะเดา จ.สงขลา หรือ ด่านพรมแดน อ.สุไหงโก-ลก จ.นราธิวาส และ ด่านพรมแดนบ้านวังประจัน อ.ควนโดน จ.สตูล ล้วนแต่กว้างไม่ถึง 20 เมตร แต่ทำไมขบวนการค้าน้ำมันเถื่อนถึงผ่านเข้า-ออก ได้ และมีการเข้า-ออก วันละ 4-5 เที่ยว ต่อคัน ซึ่งเป็นสิ่งผิดปกติที่เจ้าหน้าที่ศุลกากรจะบอกว่า ?ไม่รู้? ?ไม่เห็น? ไม่ได้

เช่นเดียวกับเจ้าหน้าที่ ?สรรพสามิต? ซึ่งมีกำลัง มีสำนักงานอยู่ในทุกอำเภอ และยังมีสายตรวจสรรพสามิตประจำจังหวัด รวมทั้งสรรพสามิตจังหวัด และ สรรพสามิตเขต อยู่ด้วย เจ้าหน้าที่เหล่านี้ ทำอะไรกันอยู่ จึงไม่รู้ ไม่เห็น และ ไม่สนใจ ที่จะสืบสวนสอบสวน เพื่อ ?จับกุม? ขบวนการที่ทำผิดกฎหมาย และเป็นภัยต่อความมั่นคงของประเทศชาติ

และสุดท้ายเจ้าหน้าที่ ?ตำรวจ? ที่ในแต่ละ สภ. ต่างมีจุดตรวจ จุดสกัด อย่างน้อยในจังหวัดหนึ่งๆ ก็ต้องมีจุดตรวจ จุดสกัด ไม่น้อยกว่า 5 แห่ง และบางจังหวัดมีมากถึง 10 แห่ง โดยเฉพาะใน 3 จังหวัด เช่น ที่นราธิวาสมีจุดตรวจทหาร และ ตำรวจ ตั้งอย่างถี่ยิบ ทำไมจึงไม่เคยจับกุมรถยนต์ที่ดัดแปลง เพื่อใช้บรรทุกน้ำมันเถื่อนเหล่านี้ได้แม้แต่คันเดียว

วันนี้จึงมีเพียงชุดปฏิบัติการแก้ปัญหาภัยแทรกซ้อนของ ?กอ.รมน.ภาค 4 ส่วนหน้า? และ เจ้าหน้าที่ ?ดีเอสไอ? เท่านั้น ที่ทำหน้าที่ตรวจค้น จับกุม ขบวนการค้าน้ำมันเถื่อน ซึ่งล่าสุดการบุกเข้าจับกุมที่ ต.สำนักขาม และที่ ต.ปาดังเบซาร์ อ.สะเดา จ.สงขลา ซึ่งได้น้ำมันเถื่อนจำนวนมาก และได้รถยนต์ดัดแปลถึง 11 คัน รวมทั้งการยึดน้ำมันเถื่อนที่ ต.วังประจัน อ.ควนโดน จ.สตูล เป็นจำนวนมาก และเกิดปัญหาของกลาง ?ล่องหน? ในขณะที่อยู่ในความดูแลของตำรวจ จนเป็นข่าวฉ่าวโฉ่ในขณะนี้ เป็นการทำหน้าที่ของ ?ดีเอสไอ? และ กำลังทหารจาก ?กอ.รมน.? ทั้งสิ้น และพื้นที่ซึ่งถูกจับกุมอยู่ภายใต้ ?จมูก? ของ ?ศุลกากร? และเป็นน้ำมันที่ถูกขนผ่านช่องทาง ?ศุลกากร? ทั้งสิ้น

โดยหน้าที่ที่แท้จริง การปราบปรามน้ำมันเถื่อนเป็นหน้าที่โดยตรงของ ?ศุลกากร? และ ?สรรพสามิต? ส่วน ?ตำรวจ? นั้น เป็นผู้ถือกฎหมาย ?ป.วิอาญา? ที่มีหน้าที่โดยตรงอยู่แล้ว แต่เหตุใดหน่วยงานที่รับผิดชอบทั้ง 3 หน่วยงาน จึงไม่ได้ทำหน้าที่ของตนเอง ตรงนี้ต่างหากที่เป็นประเด็นสำคัญที่ ?รัฐบาล? และหน่วยงานความมั่นคงจะต้องดำเนินการในการเอาผิดกับเจ้าหน้าที่ทั้ง 3 หน่วยงาน ในพื้นที่ ว่า ที่ไม่จับกุม ที่ปล่อยปละละเลย เป็นเพราะ ทั้ง 3 หน่วยงาน มีผลประโยชน์แอบแฝงอยู่หรือไม่

การหยุดขบวนการค้าน้ำมันเถื่อนที่ทำลายเศรษฐกิจและความมั่นคงของชาติ ไม่จำเป็นต้องใช้ ?กองทัพ? ไม่จำเป็นต้องใช้ ?ดีเอสไอ? ให้สูญเสียงบประมาณ และกำลังพล เพียงแต่หน่วยงานที่เกี่ยวข้องอย่าง ?ศุลกากร? ?สรรพสามิต? และ ?ตำรวจ? ซึ่งมีหน้าที่โดยตรง ได้ทำหน้าที่ของตนเองเท่านั้น ขบวนการค้าน้ำมันเถื่อนก็จะหมดสิ้นไปจากแผ่นดินปลายด้ามขวาน ดังนั้นการแก้ปัญหาขบวนการค้าน้ำมันเถื่อน วิธีการที่ถูกต้องที่สุด คือ จัดการแก้ปัญหาที่ ?ต้นเหตุ? นั่นคือ ?จัดการ? เอาผิดกับเจ้าหน้าที่ผู้มีหน้าที่รับผิดชอบก่อน ถ้ารัฐบาลกล้า ?เชือดไก่ให้ลิงดู? สักครอกสองครอก ปัญหาน้ำมันเถื่อนจะหมดสิ้นไปจากแผ่นดินอย่างแน่นอน

ไชยยงค์ มณีพิลึก